Hala umursayıp umursamadığınızı bilmediğiniz bir bilgi öğrendiğinizde o bilgiyi düşünmektense saçma sapan düşüncelere dalıp gidersiniz sonra o saçma sapan düşünce düşünmemeye çalıştığınız düşünceden çok daha önemli bir hale geldiğinde anlıyorsunuz aslında o şeyi eskisi kadar da önemsemediğinizi ya da umursamadığınızı. Oysaki içinizde bir boşluk oluşturacağını bildiğinizden ya da o boşluğu daha büyük bir boşlukla veya üzüntüyle kaplayacağınızdan korkmaktan bambaşka şeylerle uğraşıyorsunuz belki içinizdeki boşluktan bile çok daha büyük boş şeylerle.

En başa dönüp o umursayıp umursamadığınızı bilmediğiniz o şeyi aslında umursamadığınızı öğrendiğinizde ne hissedeceğinizi bilmediğinizi fark ediyorsunuz çünkü çok uzun zamandır bir şeyler hissetmemeye çalıştığınızdan yani aslında üzülmemeye çalıştığınızdan hissetmediğinizi anlamamışsınız bile peki bu noktaya gelmiş olmak nasıl hissettirdi?

Belki de hissettirdi mi sorusu daha mantıklı olabilir. Ama mantık aradığımız bir konu olmadığı en başından belli gibi bir yandan da. Hislerden bahsediyorsak çok da mantık aranmaz gibi.
Kötü bir şeyler hissederim diye korkup arkalara itelediğimiz şeyler hakkında belki de artık hiçbir şey hissetmiyoruzdur yani bunu demeye çalışıyorum ama kafamın bulanıklığı ve dağınıklığından cümlelerim de etkilenmiş gibi.

Net ve duru anlatamamış olabilirim. Belki de derdim anlatmak da değildir emin değilim, belki de içimde tutmak istememişimdir ya da daha da dürüstçe bir yerden söylemek gerekirse belki de artık içimde tutabilecek gibi de değilimdir.
Belki de alelade ağzımızdan çıkan laflar gibi çıkıp gitmesine ihtiyaç duymuşumdur. Çünkü belki de dolmuştur içim ve yer kalmamıştır. Ya da belki dolup taşan bir taşkının dışavurumudur kim bilir…
Sahi kim bilir? Bu konunun yetkili mercii kimdir, kime danışmak gerekir?

Söylediklerimin ya hepsi anlaşılmış ya da hiçbirinden de bir halt anlaşılamamıştır. Bakın önceden olsa bunu dert edinir, anlaşılana kadar da uğraşırdım ama artık anlatmakla uğraşamam anlıyor musunuz?
Çünkü artık anlaşılmak o kadar da büyük bir mesele değil be. He ne dersiniz? Bence hiç kimsenin anlatmaya gücü kalmadı gibi. Ya da anlatmaya gücü olan varsa anlatsın da dinleyelim be. 

Çok mu karman çorman ve ortaya oldu bu düşüncelerim?