çok yorgunum, beni bekleme kaptan.

seyir defterini başkası yazsın.

çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.

beni o limana çıkaramazsın...

çok fazla insana karıştık

oysa hiç gerek yoktu bu kadar yıpranmaya azizim...

hayatın en hüzünlü anı,

mevsimine kapıldığın kişinin

bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını

anladığın andır…

bırak, gitsin…

bırak, git…

bütün pencerelerde bekleyen benim,

ve

o çalmayan bütün telefonlarda

aylardır konuşan da.

kabul.

bir kez daha yolda karşılaşalım

onunla da avunacağım.

adımı sesince duymaktan vazgeçtim,

sesini duysam, susacağım.

`yel esiyor ama

değirmen dönmüyor.

kuraklık bu,

adın ekmeğe dönüşmüyor...`

bu gece toplasam ya

denizin üstündeki tüm pırıltıları.

toplasam da bir kutuya koyup

ona götürsem.

sonra isterse gülümsemesin.

yaşamak güzel şey doğrusu

üstelik hava da güzelse

hele gücün kuvvetin yerindeyse

elin ekmek tutmuşsa bir de

hele tertemizse gönlün

hele kar gibiyse alnın

yani kendinden korkmuyorsan

kimseden korkmuyorsan dünyada

dostuna güveniyorsan

iyi günler bekliyorsan hele

iyi günlere inanıyorsan

üstelik hava da güzelse

yaşamak güzel şey

çok güzel şey doğrusu.

her şey yapılabilir

bir beyaz kağıtla

uçak örneğin uçurtma mesela

altına konabilir

bir ayağı ötekilerden kısa olduğu için

sallanan bir masanın

veya şiir yazılabilir

süresi ötekilerden kısa

bir ömür üzerine

bir beyaz kağıda

her şey yazılabilir

senin dışında

güzelliğine benzetme bulmak zor

sen iyisi mi sana benzemeye çalışan

her şeyden

bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor

belki tabiattadır çaresi

senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin

ve benim

bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim

anlarım bitkiden filan ama anlatamam

toprağın güneşle konuşmasını

sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

 

sen bana ışık ver yeter

bende filiz çok

köklerim içimde gizlidir

gelen giden açan soran bere budak yok

 

bir şiir istersin

"içinde benzetmeler olan" kusura bakma sevgilim

heybemde sana benzeyecek kadar

güzel bir şey yok.

uzun bir yoldan gelen

tedariksiz katıksız bir yolcuyum

yaralı yarasız sevdalardan geçtim

koynumda bir beyaz kağıt boşluğu

her seyı anlattım

olan olmayan acıtan sancıtan

bilsem ki sana varmak içindi

bütün mola sancıları

bütün stabilize arkadaşlıklar

daha hızlı koşardım

sever adım gelirdim

gözlerinin mercan maviliğine

sana bakmak

suya bakmaktır

sana bakmak

bir mucizeyi anlamaktır

sağa sola bakmadan yürüdüğüm

yollar tanıktır

aşk sorgusunda şahanem

yalnız kelepçeler sanıktır

ne yazsam olmuyor

çünkü bilenler hatırlar

hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar

bahçıvanlar değil tüccarlardır

sen öyle göz

sen öyle toprak ve güneş ortaklığı

sen teninde cennet kayganlığı iken

sana şiir yazmak ahmaklıktır

 

bir tek söz kalır

dişlerimin arasından

ben sana gülüm derim

gülün ömrü uzamaya başlar

verdiğim bütün sözler

sende kalsın isterim

ben sana gülüm derim

gül sana benzediği için ölümsüz

yazdığım bütün şiirler

sana başlayan bir kitap için önsöz

sana bakmak

bir beyaz kağıda bakmaktır

her şey olmaya hazır

sana bakmak

suya bakmaktır

gördüğün suretten utanmak

sana bakmak

bütün rastlantıları reddedip

bir mucizeyi anlamaktır

sana bakmak

allah'a inanmaktır.