Çok net bir yerden ve pat diye konuya giriyorum hanımlar beyler. Fiziksel yorgunluğun gözünü seveyim. Zihniniz yorgunsa veya doluysa hayat çok zor. Kafanızdaki düşünceler asla susmuyor. İnsanın kafasının dolu olması gerçekten zorlu bir durum. Uyuyayım desen kafandakiler durmuyor, sürekli bir konuşma. E haliyle uyutmuyor. Başka şey yapayım desen odaklanmak zorluyor. Fiziksel yorgunluk öyle mi? Uzanırsın, uyursun oh misler gibi geçiyor.

Herhangi bir şey yaparken zihniniz bıdır bıdır arkadan konuşuyorsa elden hiçbir şey gelmiyor. Yaptığınız hiçbir şey size zevk vermiyor. Mesela müzik dinliyorsunuz diyelim. Zihninizdeki düşünceler öyle çok konuşuyor ki müziği asla duyamıyorsunuz, dinleyemiyorsunuz. Tüm bunlar yetmezmiş gibi yatağa yatıyorsunuz. En azından uyursam iyi gelir, biraz susar kafamdaki sesler diyorsunuz. Hoop hadi bakalım uyu uyuyabilirsen. O kafanızın içindeki gevezelik asla susmuyor.

“YAHU BİR SUS!”

diye isyan ediyorsunuz, uyumaya zorluyorsunuz kendinizi ama asla olmuyor.

Kafanız doluyken vücudunuz bile rahat etmiyor. O yüzden en iyisi her nasıl yapabiliyorsak kafamızı boşaltmak.

Siz kafanızı nasıl boşaltıyorsunuz? Geçen bununla ilgili bir yazıma bir okuyucumuz beyin jimnastiği dedi, siz de deneyebilirsiniz. Var mı başka tavsiyeniz?