Hayatımızın zorlandığımız, kendimize yüklendiğimiz, kendimizden hiç de haz etmediğimiz ve adeta kendimize bir cellat edasıyla yaklaştığımız zamanlarımız elbet olmuştur. Peki bu yollar aslında ne kadar doğru. Bana sorarsanız insanın kendine ettiği kötülüğü başkası edemez. Hatta bende zaman zaman bunu kendime yapıyorum. Peki bu zor zamanlarda ne kadar doğru. Bu huyumdan vazgeçmek için başladım araştırma yapmaya ve APA'da karşılaştığım bir yazıdan bunları çıkardım. En öz en özet haliyle zor zamanlarda kendimize nasıl nazik olacağımızın yollarını paylaşıyorum...

İlk olarak şu cümleyi hayatımızın bir mottosu yapmalıyız:

 

''HER ŞEYDEN ÖNCE, KENDİNİ KENDİN OLARAK SEV.''

Kendini olay karşısında kaybetmeyip; kendini ve psikolojini korumalısın.

Kendi kendini dinle ve sözlerine kulak ver.

Belki de yapılması gerekn şeyler arasında en zoru bu:

 

''KENDİNİ AFFET VE KENDİNE HEP ŞANS VER.''

İlerlemek için kendine şans, izin ve abartmadan zaman ver.