Evrenin güneş merkezli olduğunu savunan asi düşünür ve gökbilimci Galileo Galilei, 'dürbün'ü geliştirerek 20x-30x büyütmeye sahip bir teleskop üretti. Teleskobuyla Ay'ı ve gezegenleri gözlemledi. Ay'ın yüzeyinin pürüzlü ve dağlık yüzeyleri ile Ay'ın evrelerinin eskizlerini çizdi.

Galileo teleskobu icat etmemiş olsa da, 'dürbün'deki iyileştirmeleri, evreni kendisinden önceki herkesten daha fazla incelemesini sağladı. Gözlemlerinde Ay'ın pürüzsüz ve mükemmel bir küre olmayıp pürüzlü, kraterleri ve sıradağları olan engebeli bir yüzeyi olduğunu, Jüpiter'in uyduları olduğunu, Venüs'ün evrelerden geçtiğini ve Güneş'in döndüğünü keşfetti. Bu keşiflerini birkaç kağıda çizdi ve keşiflerini paylaştı. 1610'dan sonra Cizvit bilim adamları bile Ay'ın pürüzsüz olmayan doğasını kabul ettiğinden kısa süre sonra başka görevlere döndü.

İtalyan soylular, işlenmiş teleskoptan etkilendiler, ancak Katolik Kilisesi onunla birlikte gelen bilgiden pek memnun değildi. Bu talihsiz gerçekler arasında, Dünya'nın Güneş'in etrafında döndüğü de vardı. 17. yüzyıldaki Galileo olayı, Katolik Kilisesi tarihinde önemli bir andı ve bilim ile din arasındaki hem çatışmalara hem de işbirliklerine sahne oldu. Galileo'nun Ay çizimleri ve güneş sistemiyle ilgili diğer gözlemleri, insan bilgisinin sınırlarını genişletti.

300 yıldan fazla bir süre sonra, insan ucuz bir teleskop veya telefon kamerasıyla Ay'ın pürüzlü yüzeyini görebilir oldu ve hatta Galileo'nun çizdiği pürüzlü yüzeyde yürüdü.

17. yüzyıldaki Galileo'nun Ay çizimlerini görmek için lütfen BURAYA tıklayın!

kaynak: 1