Psikolog değilim, psikoloji eğitimi de almadım. O nedenle size nedenler ve çözümleri bilimsel yönden değil tamamen kişisel deneyimler ile aktarmaya çalışacağım bu içerikte. Son zamanlarda kendimde fark ettiğim bir durum bu. Geleceğe yönelik ciddi planlar yapmaya başlamış olduğum için olabilir. Mesleki olsun, başka konular olsun... Hangi konu olursa olsun kendimi beğendirme ve onaylanma ihtiyacı duyuyorum. Ama ben bir şeyi yapmak istiyorsam neden başkalarının onayını almam gerekiyormuş gibi hissediyorum ki. En ufak kararlardan veya tercihlerden en büyük karar ve tercihlere kadar her şeyde kararım ve tercihim beğenilsin, onaylansın istiyorum. Hem de bu tercihlerimi paylaştığım herkes tarafından. Yoldan birini çevirip kararlarımı anlatsam ondan da onay beklerim.

Sorunlarımı anlattıktan sonra bundan sonra ne yapacağımı anlatayım size. Ne yapacağımı anlatacağım ama sizden onay beklemiyorum. İşte yapacağım bu. Kararımı verdim, tercihimi yaptım. Kendi kendimi onayladım, kararımı beğendim. İleride hoşuma gitmezse, pişman olursam da olabilir; kendi kararım. Kendiyle barışık, kendini affedebilen bir insanım. Hayatımda en son kin tutacağım kişi benim. Başkalarına fikirlerimi onaylatmak ve onların beğendikleri ve onayladıkları tercihleri yapmak için vakit harcayacağıma ve kendimi yıpratacağıma, pişman olduğum kararlarımın sonuçlarına katlanır ve onlara çözüm üretirim.