Bazen karşımızdaki kişiler konusunda çok ısrarcı oluruz. Olacağına inanırız, oldurmaya çalışırız. Olması için ısrarcı oluruz. Fakat olmaz ve üzülen biz oluruz. Ne demek istiyorum? Biraz daha somut örneklerle açıklamak gerekirse, mesela birine aşık oluruz. Fakat hayatımız için uygun insan değildir aşık olduğumuz. Frekanslarımız aslında tutmuyordur. Anlaşamıyoruzdur. Ama oldurmak için can atıyoruzdur. Elimizden gelen her şeyi yapıyoruz ama yine de olmuyordur.
“Hayatın en hüzünlü anı; mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.”
Yorumlar
Bence tıklayın
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız