Bizans tarihçileri IX. Yüzyıl'ın ilk yarısı için, İstanbul ve çevresi ile ilgili hiçbir deprem haberi vermiyorlar. Böylece, 60 yılı aşkın bir süre başkent depremsiz sakin bir dönem geçirdi.

 

Fakat bu huzurlu devre, 860'daki şiddetli deprem ile son buldu. Bunu, 25 Mart- 21 Nisan 866 arasına tarihlenen yeni bir deprem takip etti. İstanbul yaklaşık üç yıl sonra, İmparator I. Basileios zamanında, 9 Ocak 869 günü başlayan ve artçı sarsıntıları 40 gün 40 gece devam eden, tarihçilerin “Büyük Deprem” adıyla kaydettikleri, aralarında Ayasofya, Azize Meryem ve Havariyun Kiliseleri'nin de bulunduğu çok sayıda binanın yıkımına sebep olan bir deprem felaketiyle karşılaştı.

Böylece İstanbul, 860- 870 arasında 10 yıl boyunca aralıklarla devam eden ve halkı korku içinde bırakan depremlerle sallanıp durdu. Bu devreyi ise yine uzunca bir süre (yaklaşık 80 yıl) depremsiz sakin bir dönem takip etti.