Posta güvercinlerinin yaşam süreleri 10-15 yıl kadardır. Bu süre iyi
bir bakımla en çok 20 yıla kadar çıkabilmektedir. Yavru posta
güvercinleri 30-40 günlük olduklarında yem yiyebilecek ve su
içebilecek hale gelirler. Bu duruma gelen güvercinler ana ve
babalarının yanından ayrılırlar ve yavrular için hazırlanmış ayrı bir
bölüme konulurlar. Böylece diğer kuşlardan gelebilecek zararların
önüne geçildiği gibi, daha fazla yem yiyerek gelişmeleri
hızlandırılmış olur. Bu dönemde yavrular, özel yavru yemi ile
beslenmeye başlarlar. Önlerinde her zaman yem, temiz su ve grit taşı
bulunmasında yarar vardır. Her gün düzenli olarak gözlenerek
gelişmeleri kontrol altında tutulur. Zaman zaman salma önüne
çıkmalarına izin verilir ve tekrar geri içeri girmeleri sağlanır.
Böylece kendi yerlerini ve konumlarını öğrenmelerine çaba sarf edilir.
Yarış salmasından yuvaya geri girmeyi öğrenmesi biraz zaman alır. Bu
konuda sabırlı olunmalıdır. Posta güvercinleri kanattan ilk tüylerini
attıktan sonra form tutmaya başlarlar. Bu süre yaklaşık 6-8 hafta
kadardır.

Bu aşamaya gelen kuşlar grupla birlikte fazla zorlanmaksızın
uçurulmaya başlarlar. Uçurulma öncesi yuva ve etrafını görebilecek bir
konumda olmalarında yarar vardır. Uçuşlar sabah ve akşam üzerleri
olmak üzere günde iki kez tekrarlanmalıdır. Yavruların mesafe
uçurulmaya başlamaları için, toplu uçuş sırasında yuvadan iyice
uzaklaşıp havada gözden kaybolmaya başlamaları beklenir. Her uçuşta
bunu tekrarlayan kuş artık mesafe uçurulmaya hazır hale gelmiş
demektir. Mesafe uçmaya alışmaları için ilk önce gene grup halinde en
fazla 5 km. uzağa götürülüp toplu olarak bırakılırlar. Geri dönmeyi
başaran yavrular için yavaş yavaş mesafe artırılmaya başlanır. Örneğin
her seferde mesafe 5 km. daha artırılır. 30-40 km. kadar uzaklıktan
bırakılan kuşlar geri gelebiliyorlarsa, artık toplu antrenmanlara son
verilir ve kuşlar belli aralıklarla tek tek bırakılmaya başlanır. Bu
aşamada kuşun bırakılacağı uzaklığın tespitinde eskiden beri uygulanan
klasik yöntemlerden biri, bir önceki uzaklığın yarısı kadar
kilometreyi, bir önceki uzaklığa ekleyerek yeni uçuş uzaklığını bulmak
şeklindedir. Yani kuş 50 km.den bırakıldığında geri gelmişse, ikinci
uçuş uzaklığı 50/2 = 25, 50 + 25 = 75 olarak hesaplanabilir. İlk
bırakılan kuş gözden iyice kaybolduktan sonra ikincisi bırakılmalıdır.

Böylelikle kuşların birbirini takip etmeleri önlenir. Amaç kuşların
kendi yeteneklerini geliştirmesini sağlamaktır. Yarışacak kapasiteye
gelebilmeleri için ise 2 yaşını doldurmaları gerekmektedir. Bu süre
içersinde kuş belli aşamalardan geçerek gelişir ve yarışabilecek
konuma getirilir. Kuş yuvasına geri döndüğünde salma girişinden
yuvanın içine girmesi şarttır. Bunu sağlayabilmek için belli bir
eğitim uygulanır. Öncelikle kuşlar hiçbir zaman tok karına
uçurulmazlar. Yuvasına geri döndüğünde yeminin ve suyunun kendisini o
delikten girdiğinde beklediğinden emin olmalıdır. Özetle kuşlara
uygulanacak eğitimin temelinde açlık ve beklenen davranışın
gerçekleştiğinde açlığında giderilmesi şeklindedir.