Timur'un Anadolu'yu istilasıyla karışan ve da­ğılmaya yüz tutan Os­manlı devleti, Çelebi Mehmed'in çabalarıyla bir nebze olsun kendini toparlar. Ancak onun 1421'deki ölümüyle, Osmanlı ülkesi yeniden bir kargaşaya gömülür ve bölün­menin eşiğine gelir. Hem Os­manlı tahtına başka rakipler çıkar hem de Karaman, Çandar, Germiyan, Saruhan ve Menteşe gibi beylikler ayakla­narak Osmanlı topraklarını işgal ederler. 1402'deki duru­ma geri dönülür. Bizans imparatoru, salta­nat değişikliğinin ilk günlerin­deki havadan istifade ederek, II. Murad'dan bir menfaat ko­parmaya çalışır. Ancak bunda başarılı olamayınca, II. Murad'ın amcası Mustafa Çelebi'yi, İzmiroğlu Cüneyd Bey ile birlikte Gelibolu'da karaya çıkarırlar. Mustafa Çelebi, Yıldırım Bayezid'in gerçek oğlu olması­na rağmen Osmanlı tarihleri onun taht üzerindeki meşru­iyetini gölgelemek için, 'Düz­mece' adıyla zikretmiştir.

Mustafa Çelebi, Gelibo­lu'ya çıktıktan sonra geçtiği yerlerin halkı ona itaat eder. Kısa sürede Rumeli'deki hal­kın yanı sıra askerler de onun padişahlığını tanırlar. Rume­li'nin kısa sürede ona iltihakı­nın nedeni, o sırada II. Mu­rad'ın henüz 18 yaşında olma­sıdır. Mustafa Çelebi'nin Rume­li'de hakimiyet kurduğu Bur­sa'da duyulunca, Veziriazam Bayezid Paşa ona karşı gönde­rilir. Ancak Edirne yakınların­da, Sazlıdere denilen bataklık arazide iki taraf karşılaştığında, Veziriazam'ın yanındaki kuvvetler, Mustafa Çelebi'ye katılırlar. Bu olayın ardından, Rumeli'nin önde gelen beyleri de Mustafa Çelebi'nin çevre­sinde toplanırlar. Edirne ve Serez'de, Mustafa Çelebi adı­na para bastırılır.

Osmanlı İmparatorluğu fetret devrindeki gibi, Anado­lu ve Rumeli olmak üzere ikiye bölünür. Rumeli'de duru­munu sağlamlaştıran Mustafa Çelebi, Cüneyd Bey'in de teşvikleriyle Anadolu'ya geçerek Bursa'ya doğru ilerler. Ulubad suyu kenarlarında iki ordu karşılaşır. Rumeli'nin önde gelen akıncı beylerinden Mihaloğlu Mehmed Bey, gece yarısı Mus­tafa Çelebi'nin yanında yer alan Rumeli beyleriyle görüşe­rek onları II. Murad'ın yanına çeker. Yanındaki askerlerin çoğu ayrılan Mustafa Çelebi, Gelibolu'ya geçerse de Cenevizlilerden gemi temin eden II. Murad'ın kuvvetleri onu taki­be başlarlar ve Tunca vadisin­de Kızılcaağaç Yenicesi'nde Mustafa Çelebi'yi yakalarlar. II. Murad daha sonraki se­ferleriyle Anadolu'daki bey­likleri itaat altına alır, Germiyanoğlu Beyliği'ni ise son be­yin ölümü üzerine, savaşsız olarak ülkesine dahil eder. Genelde, 1413'te Çelebi Mehmed'in kardeşlerini berta­raf edip tahta tek başına geçmesiyle Fetret devrinin bittiği söylenirse de, aslında Osman­lı, bölünme tehlikesi ve kargaşa ortamından, ancak İstan­bul'un fethiyle kurtulabilmiş­tir. Osmanlı İmparatorluğu'nda fetret devrinin gerçek bitiş tarihi, 1453'tür.