Bonneval, Saraybosna'ya ayak basar basmaz sadrazam Nevşehirli Damat İbrahim Paşa’ya bir mektup yazmıştır. Bir kaç yıl önce Yirmisekiz Mehmet Çelebi’yi büyükelçi olarak Paris’e gönderen ve Osmanlı İmparatorluğu’nda “Lale Devri” adıyla ününü ko­ruyan çok sayıda reformu teşvik eden bu yüce kişinin, geniş gö­rüşlülüğünü bilmektedir. 

28 Haziran 1729 tarihli mektu­bunda Bonneval şöyle yazar: “Dün­yadaki küçük ve büyük şeyleri aynı kolaylıkla yöneten Tanrı beni Serayova'­ya getirdi ve bana erdemleri, şanı, bilim ve sanata olan sev­gisi cümle âlemce bilinen, özellikle büyük dehası, düşün­ce sağlamlığı ve Monsenyör ihtimamınız sayesinde mutlu bir huzur ve sonsuz refaha sa­hip olan dünyanın en büyük imparatorluğunu idare yete­neği Hıristiyan ülkelerde hayranlıkla izlenen zat-ı âlînizi daha yakından görme arzusu ilham etti.”

Ve kaçışının sebeplerini hatırlattıktan sonra sıra hiz­met sunmaya gelir: “Tüm ha­yatım boyunca icra ettiğim askerlik mesleği bilim alanında özenle çalışmamı engellemediğinden, Monsenyör, uma­rım size savaş za­manında olsun, ba­rış zamanında ol­sun, daima faydalı olabilirim (...) Ha­yatımı Zat-ı Şaha­neleri Efendinizin hizmetine hasretme niyetim dâhilinde, kendimi tamamen sizin koru­manıza bırakmama müsaade edin; bir an önce güvenlik içinde pay-ı tahta ve Tan­rı'dan adalet ve sağlık dolu bir hayat bahşetmesini istediğim Zat-ı Âlînizin yanına ulaşabil­mem için gerekli bütün kolay­lıkların sağlanması için Bosna Beyi Ahmet Paşa'ya talimat vermenizi acizane istirham ederim.”

İstanbul'a gidebilmek için sadrazamdan izin isteyen Bon­neval Kontu’nun Müslümanlı­ğı kabul etmek gibi bir niyeti yoktur; tek istediği, sadraza­mın desteği ile Balkan toprak­larında ve Eflak-Boğdan'da Avusturya İmparatoru'na kar­şı müdahalede bulunabilecek bir silahlı kuvvet oluşturmaktı. Ayrıca Macaristan'ın ba­ğımsızlığını körükleyerek im­paratorun gücünü bertaraf et­meyi de umuyordu.