Bu asli üyelerin arasına bazı görevliler de şartlı olarak dâhil olabilmekteydi. Bunlar­dan yeniçeri ağaları, vezir rüt­besinde iseler, Di­van'a katılabilir­lerdi.

Üzerinde vezir­lik payesi de bulu­nan kaptanıderya­lar da İstanbul'da bulundukları za­man Divan toplan­tısına iştirak eder­lerdi.

Beylerbeyilerden herhangi birisi İstanbul'da iken, aynı şekilde Divan'a katılma hak­kına sahipti. Ancak 18. Yüzyıl'dan itibaren, beylerbeyi makamında bulunanlar Divan toplantılarına katılmadılar.

Divan-ı Hümayun'un asli üyesi olmadığı halde toplantı­lara katılanlar ise, maiyetinde Divan bürokrasini yürüten bir kâtipler zümresi bulunduğu halde reisülküttap, büyük ve küçük tezkireciler, çavuşbaşı, kapıcılar kethüdası, teşrifatçı, asesbaşı, subaşı gi­bi görevlilerdi. Divan-ı Hüma­yun hizmetkârları diye anılan bu gruptakiler, sadece hizmetlerini yapar­lar ve asli üyelerin aksine, toplantı müddetince ayakta beklerler.