Haçlılar kuşatma silahları ile Antakya’yı çevirirken bir yandan da Antakya savunucularının erzak deposu olarak kullandıkları harabe bir manastırı ele geçirdi. Bu sayede Antakya savunucuları erzak bulmakta da zorlanmaya başladılar ve dirençleri zayıflamaya başladı.

1098 yılının Nisan ayında Selçuklu devletine düşman olan Fatımi Devleti’nin elçileri Antakya’yı kuşatan haçlı ordusunun ordugahına geldi. Fatımilerin haçlılardan istediği ise haçlılar ile bir saldırmazlık anlaşması yapmaktı. Fatımiler o dönemde hem Bizans ile hem de bölgedeki Hristiyan tüccarlar ile son derece iyi ilişkiler içindeydiler. Fatımiler haçlı ordusu ile bu sayede dostane bir ilişki kurabileceklerini umdular ama yanılıyorlardı. Fatımilere göre haçlılarda kendileri gibi Selçuklulara düşman oldukları için “düşmanımın düşmanı dostumdur” prensibine göre hareket ediyorlar ama yanılıyorlardı.