Kafatasına yandan yapılan ilk göz­lemler sonucunda, ardkafa (occipital) bölgesinin arkaya doğru aşırı biçim­de uzamış olduğu kolaylıkla farkedi­liyor. Alın kemiğinin, kaş kemerleri­nin üzerinde geriye doğru eğimli ol­ması, çene kemiğinin iriliği ve genel kemik yapısının kalınlığı, kişinin er­kek bir birey olduğunu ortaya koyu­yor. Kafatası üzerindeki dikiş ve farklı kemiklerin birleşme çizgileri, Midas olarak kabul edilen kişinin, ayrıca yaşlıca biri olduğunu da gös­teriyor. Şakak kemiği ile duvar ke­miğinin ve hemen hemen tüm kafa­tası dikişlerinin ileri derecede kaynaşması da bir başka kanıt olarak ka­bul ediliyor. 

Antropolojik incelemeler, kafatası deformasyonlarının genel olarak üç nedene bağlandığını ortaya koyuyor. Bunlar; patolojik, toprak basıncı ve kültürel tercihli uygulamalardır. Pa­tolojik deformasyonun en önemli ne­deni, kafa dikişlerinin (sütur) erken kapanmasıdır. Bunun sonucu olarak, bir bölgedeki süturun kapanması, asimetrik tarzda biçim bozuklukları­na neden olur. Oysa, Kral Midas'a ait olduğu söylenen kafatasının arka yu­karı bölümünün düzgün ve oranlı bi­çimdeki deformasyonu, bu olgunun patolojik kökenli olamayacağı görü­şünü güçlendiriyor...

Toprak basıncı ise, kafataslarının tek yönlü ve asimetrik şekil bozuk­luklarına neden oluyor, çoğunlukla da kırılmasına yol açıyor. Ancak, boş bir mezar odasında ve toprakla hiçbir teması olmayan Midas'ın kafa­tasının böyle bir basınçla bozulmuş olduğu söylenemez. Bütün bunların ışığı altında, kafatasındaki biçim de­ğişikliğinin kültürel amaçlı olduğu ortaya çıkıyor...