Fenikeliler, tarihe aynı zamanda ünlü lal rengi kumaş boyasının mu­citleri olarak da geçmişlerdi. Bu ku­maş boyasının kökeni, eski Yunanca "phoin" (kırmızı) kelimesinden ge­liyordu. Bu kumaşa verdikleri özel kırmızı rengi, Lübnan sahillerinde çok yaygın olan bir deniz kabuklu­sundan elde ediyorlardı. Fenikeliler sadece lal renginin mucidi değiller­di. Uzmanlar tarafından tam olarak kanıtlanmamasına karşın, bugün bü­tün dünya onları camı ilk keşfeden kavim olarak da tanıyor. 

Denizci ve tüccar bir toplum olduğu için Fenikeliler bir sü­re sonra bir yazım sisteminin ge­rekliliğini hissetmişlerdi. Çünkü yapılan hesapların kütüklere ge­çirilmesi ve kayıt altına alınması zorunluluğu çıkmıştı. Bu nedenle, önceleri Mısır hiyerogliflerinden hareket ederek bir alfabe sistemi geliştirdiler. Bu alfabe, M.Ö. 14 yüzyıldan itibaren önemli bir ge­lişme gösterdi. Bu yeni Fenike al­fabesi 22 harften oluşuyordu ve tümü sessiz harfti. Alfabe sağdan sola doğru okunuyordu. M.Ö. 8. yüzyıldan itibaren Fenike alfabe­si tüm Akdeniz kuşağında yayıl­maya başladı. Bugün tüm Avru­pa alfabelerinin Fenike alfabesin­den Yunan alfabesi aracılığıyla geldiği kabul ediliyor...

Fenikeliler'in zaman içinde Ak­deniz ticareti sayesinde ulaştıkları refah düzeyi, bir süre sonra onların aleyhine çalışmaya başladı. Giderek komşuları olan ve daha çok askeri alanda gelişen Babilliler'in, Asurlu­lar'ın, Persler'in ve Mısırlılar'ın iş­tahlarını kabartıyorlardı. Ancak, bu krallıklar aynı zamanda birbirleriyle de çarpıştıkları için Fenikeliler bir süre daha onlar arasındaki iç denge­leri kullanarak ayakta kalmayı ba­şardılar. Ancak, Sur kentinin tam 7 ay süren bir kuşatma sonucu Büyük İskender tarafından alınması Batı Akdeniz'deki Fenike egemenliğine son verdi.

Parçalanan birliğin son kalıntıları olan yerel beyler kısa süre içinde Helen ordusuna teslim olmak zorunda kaldılar. Batı Akdeniz'deki Fenike uygarlığı bitmiş, ama meşa­leyi bu kez onların kurduğu bir ko­loni olan Kartaca yüklenmişti. Ne var ki, tarihin belki de en büyük ku­mandanlarından biri olan Hannibal'ı yetiştiren Kartaca'nın sonu da acı ol­du. Pön savaşlarının ardından Karta­ca'yı ele geçiren Romalılar, kentte taş üstüne taş bırakmadılar ve Feni­keliler ünlü kahramanlarıyla birlikte tarihe gömüldüler.