Fetret Devri'nin, 1413'te Çelebi Mehmed'in kardeşlerini bertaraf edip tahta tek başına geçmesiyle bittiği, genel geçer bir söylem ise de bu tam olarak doğru değildir. Devletin bölünme ve dağılma tehlikesinden uzaklaşması bu kadar kolay olmadı. Gerek Hanedan üyeleri gerekse Anadolu beylikleri ve Balkanlar'dan gelen Haçlı tehlikesi, Osmanlı devletini Çelebi Mehmed'den sonra da ciddi olarak tehdit etmeye devam edecektir...

Yıldırım'ın, en son sahneye çıkan oğlu Mustafa Çelebi önce Çelebi Mehmed, sonra da II. Murad dönemlerinde saltanat mücadelesine girişir. Özellikle II. Murad dönemin de devlet neredeyse Rumeli ve Anadolu olarak ikiye bölünme tehlikesini çok ciddi şekilde yaşar. Mustafa Çelebi'den sonra da başka şehzadelerin faaliyetleri görülür. Onun kadar etkili olmasalar da bunların girişimleri de Osmanlı tahtını tehdit eder.

I. Murad'ın oğlu Savcı Bey'in oğlu Davud, Balkanlar'da Osmanlılara karşı Haçlılarla birlikte hareket etmiş, Bizans'ın himayesindeki Cafer ve İsmail isimli iki şehzade de II. Murad'a karşı çeşitli faaliyetlerde bulunmuşlardır. Ayrıca Bizans'ın elinde bulunan Şehzade Orhan da İstanbul fethedilene kadar, Osmanlı tahtı için bir tehlike olarak kalmıştır.

Fetret Devri'nin yarattığı sorunlar, İstanbul'un fethine kadar, tam anlamıyla ortadan kaldırılamaz. Devlet, bölünme tehlikesi ve kargaşa ortamından, ancak İstanbul'un fethiyle kurtulur. Halil İnalcık, Osmanlı İmparatorluğu'nda Fetret Devri'nin gerçek bitiş tarihini, 1453 olarak gösterir.