Haçlı ordusu Antakya’da açlık ve salgın hastalık yüzünden tükenme noktasına gelmişti. Haçlı ordusu Müslümanları ve Türkleri yenmişti ama salgın hastalığa karşı son derece çaresiz kalabilecek gibi duruyorlardı.

Açlıktan dolayı haçlı ordusu son atlarını bile yemişti. Bu sebeple haçlı ordusunda artık süvari bile kalmamıştı. Haçlılar için artık Antakya’da yeni bir mücadele vardı. O mücadele de hayatta kalma mücadelesiydi. Sadece haçlılar değil Antakya’da yaşayan halk da açtı ve devamlı olarak gıda bulunması şarttı. Ama bölgede bulunan Müslümanlar haçlılara kendi ellerindeki gıdaları vermekten kaçınıyordu. Bunun ise haçlılar için tek bir anlamı vardı. O da artık zorla bir şeylerin alınmasının zamanının geldiğiydi.