Kır faresi derisinden yapılmış giysiler giyen bir takım atlılar, özel­likle Avrupa'nın doğusunda görül­meye başlamışlardı. "Hun" adı veri­len bu insanlar önlerine çıkan kent­leri yağmalıyor, kabileleri soyup so­ğana çeviriyorlardı. Atlarının üstün­de yiyip içiyor ve yine atlarının üs­tünde uyuyorlar, kendilerine diren­meyip teslim olanlara ise ağır vergi­ler ödetiyorlardı.

Bugün bile onların kim oldukları­na dair tartışmalar sürüyor. Önceleri bu insanların Xiong-nu isimli göçe­be Korelilerin torunları oldukları id­dia edildi. Çin prensleri, bu çok sa­vaşçı olan göçebe Koreliler'e karşı ünlü Çin Seddi'ni inşa etmişlerdi. Ne var ki, Koreli göçebe kabilesi te­zi bugün tamamen terkedilmiş bulu­nuyor. Avrupa'yı titreten Hunlar'ın Moğollar ve Türkler gibi bir Ural-Altay halkı olduğu kabul ediliyor. Kökenleri ne olursa olsun, As­ya'dan Ural Dağları üzerinden Avrupa'ya giren Hunlar'ın bu eyleminin arkasındaki ne­den açlık ve soğuktu... Tarihte, hak­larında en asılsız bilgiler üretilen topluluklardan biri oldular... Birçok batı kaynaklı kitapta onların acıma­sızlığından söz edildi, "Hun" keli­mesi barbarlık ve terör ile birlikte anıldı.

Hunların çok iyi ata bindikleri, çok iyi ok attıkları ve güçlü birer sa­vaşçı oldukları bir gerçekti... Çoğu kez esir ettikleri düşmanlarını öldür­mez, onları kendi orduları içinde asimile ederlerdi. Sonuçta Hunlar, içinde küçük bir azınlık durumuna düştükleri dev bir uluslar mozaiği oldular... Bu bağlamda, Avrupa'da yeni kurulan Hun Birliği, etnik ya da ulusal bir kökene değil, siyasal temellere dayanıyordu. Bugün bir­çok tarih uzmanı, Hunlar'ın Avru­pa'da çok geniş topraklar elde etme­lerini, çok iyi diplomasi kuralları uygulamalarına, zeka ve kurnazlık­larına bağlıyor.