Haçlı ordusu 40.000 kişi kadar askerden oluşan gücü ile Sofya’dan aşağıya doğru yoluna devam etmekteydi. Bir sonraki hedef ise artık Osmanlı Devleti’nin başkenti Edirne olacaktı ki haçlı ilerleyişini durdurabilecek tek güç 2. Murad’ın ordusu kalmıştı. Çünkü Niş Muharebesi’nde Osmanlı ordusu yenilgiye uğramıştı ve Osmanlı Devleti’nin savaşacak pek fazla bir gücü de kalmamıştı. 2. Murad Niş Muharebesi’nde olanları gördükten sonra ordusu ile Sofya’dan çıkıp haçlıları karşılamak için İzladi Geçidi’ne çekilmişti. Bu durum ise haçlılar tarafından yanlış anlaşılmış ve 2. Murad’ın kaçtığını zannetmişlerdi.

Oysa ki 2. Murad haçlı ordusuna karşı büyük bir tuzak kurmuştu. Haçlı ordusu ilerledikçe soğuk kış yüzünden giderek daha fazla asker kaybetmekteydi. Haçlı ordusu yorulmuştu ve bu da muhtemelen 2. Murad’ın istediği bir şeydi. Haçlı ordusunun yorulması için de 2. Murad geri çekilmişti. Düşmanına hazırlık yağan 2. Murad tüm pek çok geçidi kayalar gibi doğal engellerle kapatmıştı. Önemli tepeler ise Osmanlı ordusu tarafından tutulmuştu. Buradan da anlayabiliriz ki 2. Murad düşmanını büyük bir ustalıkla kendi istediği yere çekiyordu ve bunu yapmak için de alternatif yolları doğal engellerle kapatıyordu. Şimdi ise geriye kalan tek şey haçlı ordusu istenilen noktaya geldiği zaman Osmanlı ordusunun ne yapacağıydı. Osmanlı ordusu ya saldırıya geçecekti ya da savunmada kalıp direnerek düşmanını püskürtmeye çalışacaktı. Yapılan toplantıların sonunda alınan karar ise düşman ordusunu savunma yaparak geri çekilmeye zorlamak ve haçlılar geri çekildiğinde saldırıya geçmekti. Artık sadece haçlılarla yüzleşmek kalmıştı.