Bizanslı tarihçiler genelde, depremlerin şehirlerde yol açtığı zararları anlatmışlar ve halkın bu olaylardan nasıl etkilendiğine de nadirde olsa değinmişlerdir. Ancak tarihçi Theophanes, İmparator II. Theodosios zamanında, 25 Eylül 437'de İstanbul'da yaşanan depremin halk üzerindeki etkisini de ayrıntılı şekilde hikâye etmiştir.

İstanbul halkını korku içinde bırakan ve ciddi zararlara neden olan 437 depremini, 442 ve 447 yıllarındaki depremler takip etmiştir. Özellikle 447 depremi İstanbul'da büyük yıkımlara neden olmuştur. Başkentin sınırlarını genişletmek amacıyla yapımı 413 yılından beri sürdürülen ve tam da bu sırada tamamlanmış olan yeni sur duvarlarının bir kısmı da bu deprem de yıkılmıştır.

Aynı yıllarda Atilla'nın şahsında çok tehlikeli bir hal almış olan Hun tehdidi yüzünden, İstanbul halkı büyük bir korku içine düşmüş bulunuyordu. Bu sebeple yıkılan sur kesiminin yeniden inşası, bütün halkın katkısı ve olağanüstü gayreti ile iki ay gibi çok kısa zamanda tamamlanmıştı.

Üç yıl sonra, 450'de ve 468 ile 477 ve 487 yıllarında meydana gelen depremlerde de İstanbul'da büyük acılar ve zararlar yaşandı. Bu depremlerde de birçok kilise, ev ve bina yıkıldı, pek çok insan enkaz altın da kalarak öldü, heykeller devrildi ve şehri, kuşatan büyük surun iç duvarları da kısmen yıkılıp parçalandı.