Dördüncü Haçlı Seferi'nin şöval­yeleri Kudüs'ü tekrar zapt et­mek için, önce Mısır'a saldırıp İslam'ın gücü­nü yok etmek gerektiğini gayet iyi biliyorlardı.  Fakat Vene­dik'in işe karışması seferin ka­derini etkiledi. Venedik'in Mısır ile ticari bağlantıları vardı. Ayrıca Bi­zans'tan nefret eden Venedik Doge'u (doj) Enrico Dandolo, Mısır yerine İstanbul üzerine yapılacak bir seferin, Venedik açısından 'çok daha yararlı' olacağını düşünüyordu.

Dördüncü Haçlı Seferi'nin reisi seçilen Boniface, Enrico Dandolo ile anlaşınca seferin yönlendirilmesi tamamen Ve­nedik'in eline geçti. Haçlı şö­valyelerinin önemli bir bölü­mü de, taht entrikalarıyla iyi­ce zayıf düşmüş Bizans'ı ele geçirip İstanbul'u yağmala­manın, Filistin'de ve Suri­ye'de Müslümanlarla çarpış­maktan daha 'kârlı' olacağını düşünmeye başladılar. Başlangıçtaki hedef, "Kut­sal Ülke'ye gitmek ve Kudüs'ü tekrar zapr etmek" düşüncesi, yön değiştirmişti.

1202 Haziran ayı başın­dan itibaren Haçlılar Vene­dik'e gelmeye başladılar ve San Niccolo di Lido adasına yerleştirildiler. Ancak mali meseleler yüzünden sefer, tı­kanıp kaldı. Kış ayları yakla­şıyordu. İlkbaharda denize açılma mevsimi gelene kadar orduyu burada tutmak müm­kün görünmüyordu. Venedik ise Haçlıları verdiği malzeme­yi kesmekle tehdit ediyordu. Venedik Doge'u Enrico Dandolo, Haçlılara 'şeytani' bir teklifte bulundu: Eğer Haçlı­lar, Venedik'in Dalmaçya bölgesinde hakimiyet sağla­masına ön ayak olursa Vene­dik de Haçlıların borçlarını erteleyebilirdi. Bunun yolu da Macarların bölgedeki güçlü merkezi Zara şehrini zapt etmekti. Zara'dan elde edilecek ganimetlerle Haçlı­lar pekala borçlarını ödeye­bilirlerdi!

Ancak bir Hıristiyan şehri­ne saldırmayı hedefleyen bu teklif, Haçlılar arasında bü­yük bir tartışmaya yol açtığı gibi, Papa'nın da tepkisini çekti. Ama Enrico kararlıydı ve Haçlıları da peşinden sürükledi: 15 Kasım'da şehir düştü ve derhal yağma edildi. Ganimet Enrico ve Haçlılar arasında paylaşıldı.