Fatih Sultan Mehmed, kazandığı zaferler ve diğer icraatlarıyla Osmanlı tarihinin en büyük hüküm darlarından biriydi. Ancak zaferlerini kolay kazanmamış, Balkanların ve Güneydoğu Avrupa'nın en büyük hükümdarları ile mücadele etmişti.

Eflak Prensi Kazıklı Voyvoda Vlad Drakul, Boğdan Prensi Stefan Çel Mare, Arnavutluk hakimi İskender Bey, Macar orduları komutanı Hunyadi Yanoş, Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan. Bütün bu isimler, kendi milletlerinin tarihlerindeki en büyük kahramanlardır. Fatih, sıradan hükümdarlarla değil Macarların, Arnavutların, Romenlerin ve Akkoyunluların tarihlerindeki en büyük isimlerle mücadele etmiştir.

Fatih, halk arasında büyük bir saygınlığa sahipti. Ancak izlenen sıkı mali politikalardan dolayı da ülkede genel bir hoşnutsuzluk vardı. Döneminde, bir iki yıl haricinde her yıl savaşılmıştı. II. Bayezid tahta geçince, Fatih zamanında izlenen siyasete karşı bir tepki dönemi başladı: Fatih döneminde, büyük başarılara rağmen, savaşların ve mali politikaların fa turası o kadar ağır olmuştu ki, Halil İnalcık, bu yüzden Fatih'in ölümünden sonra tahta çıkan II. Bayezid'e babasını değil, dedesi II. Murad'ı örnek almasının tavsiye edildiğini söyler.