Köprülü Mehmed Paşa 85 yaşına gelmiş ve yaşlılığı iş görmesine engel olmaya başlamıştı. İyice kuşkucu olan sadrazam gittikçe sertleşiyordu. Padişah, sadrazamlığa Şam Beylerbeyi olan oğlunu getireceğine söz verince, görevinden ayrıldı. Fazıl Ahmet Paşa, İstanbul’a babasının öldüğü gün geldi. IV. Mehmed sözünde durdu ve sadrazamlığa onu tayin etti. Bu durum, Osmanlı tarihinde bir ilkti. Padişaha göre ve atayacağı kişiyi, kendi isteklerine göre değil, eski sadrazamın arzusuna göre seçiyordu. Sadrazamlık babadan oğula geçiyordu.

Fazıl Ahmed Paşa babasından daha yumuşak ve zeki bir yöneticiydi. Gerektiğinde birçok kişiyi idam etmesine rağmen, isteklerini siyasi dehasıyla yerine getirmiş ve fazla sertliğe başvurmadan, babasının acımasızlığının Osmanlı İmpatarorluğu’nda yarattığı dehşeti ortadan kaldırmıştı. Osmanlılar, Venedik’e karşı karadan bir savaş için hazırlıklar yaparlarken, Habsburgların Osmanlı tabiyeti altında olan Erdel’e müdahaleleri nedeniyle, bundan vazgeçip Avusturya’ya savaş açıldı.

Fazıl Ahmed Paşa, Avusturya’nın önemli savunma noktalarından biri olan Uyvar’ı 38 günlük bir kuşatmadan sonra, 24 Eylül 1663’te fethetti. Uyvar’la birlikte 4 büyük kale,30’a yakın palanga ve 700 köy, Osmanlı topraklarına katıldı. Bu fetihler Avrupa’da büyük bir heyecan yarattı: İspanya, Fransa, Saksonya, ve Brandenburg; Avusturya’ya para ve asker yardımında bulunarak Osmanlı’nın ilerleyişini durdurmaya çalıştılar.           

Osmanlı ordusu düşmana ağır bir darbe vurmadığı için, İstanbul’a geri dönmemişti. Kışı Macaristan’da geçirdikten sonra ilerlemeye devam etti. 1 Ağustos 1664’te Osmanlı kuvvetleri, Avusturyalı komutan Montecuccoli’nin idaresindeki orduyla Saint Gotthard köyü civarında karşılaştı. Osmanlı ordusu Haçova Savaşı’ndan sonra meydan savaşı yapmamış, daha ziyade kale kuşatması üzerinde uzmanlaşmıştı. Avusturyalılar ise 30 yıl savaşları nedeniyle, gerek meydan savaşlarında gerekse savaş araç gereçleri alanında oldukça aşama göstermişlerdi ve başlarında da önemli bir komutan olan Montecuccololi vardı. Avusturya kuvvetleri, Osmanlı ordusunu hezimete uğratamadıysa da bir üstünlük sağlamış ve nehri geçmelerini engellemişti. 10 ağustos 1664’te imzalanan Vasvar Antlaşması’yla Erdel’den çekilmişler ve Osmanlı fetihlerini tamamlamıştı. Bu antlaşma bütün Avrupa’da şaşkınlıkla karşılandı: Savaşta mağlup olan Osmanlı, antlaşma masasında kazanmıştı.