16. Yüzyıl'da Atlantik ve Hint Okyanusu ayrıca Pasifik de bilinmekteydi. Ama bu denizler arasındaki bağlantı henüz kurulmamıştı. Macellan'ın izlediği yol sayesinde ilk kez yeryüzünün büyüklüğü ve okyanuslarla kara parçalarının ilişkileri hakkında doğru bir yargıya varılabildi.

Baharat ülkelerine giden bir deniz yolu bulmak için, 15. Yüzyıl’ın 3. çeyreğinde önce Portekizliler sonra da İspan­yollar atağa geçer. Portekizlilerin Ümir Burnu'nu keşfetme­si, Hindistan'ın zenginlikleri­ne ulaşmada önemli bir adım­dır. Ama bir yandan da efsa­nevi 'Baharat Adaları' Malu­kular'ın bulunduğu 'Güney Denizi'ne götüren daha kısa bir yol aranır. Atlantik'in öte­sinde, kuzeyden güneye boylu boyunca uzanarak buraya ulaşmayı engelleyen toprak­lar, bir şekilde aşılmalıdır.

Portekizli soylu genç Ma­cellan, Hindistan'da ve Afri­ka'da 10 yıl hizmetinde bu­lunduğu Portekiz Kralı tarafından azledildiğinde 35 ya­şındadır. İki yıl sonra 1517'de İspanya Kralı I. Carlos'un hiz­metine girer (I. Carlos daha sonra Alman İmparatoru ola­rak taç giyerek V. Karl / Şarl­ken adıyla anılacaktır).

Macellan batıya doğru gi­derek bir geçit bulacağına ve böylece Maluku Adaları'nın Portekizlilere değil İspanyolla­ra ait olduğunu kanıtlayacağı­na kralı ikna eder, 22 Mart 1518'de imzaladığı sözleş­meyle I. Carlos kendisine 5 gemilik bir filo tahsis eder ve Tordesillas Antlaşması uya­rınca, İspanya denetiminde olan Okyanus bölgesinin en uç sınırına gitme yetkisi verir. 

Deneyimli bir de­nizci olan Macellan bilinmeyene giden bir yolculukta gerekebile­cek her şeyi, en ince ayrıntısına kadar he­saplar. Sefere katılan 265 kişiyi doyuracak tonlarca yiyecek ve içecek, doğayla mücadelede olası hasarlara karşı gemileri onarmaya yarayacak yığınla yedek malzeme, alet edevat, gök cisimlerini ve denizin derinliğini incelemeye yarayan dönemin en gelişmiş aletleri, keşfedilen topraklarda yerlilerle yapılacak takas olası­lığına karşı ayna, bıçak, makas, tarak, çan gibi binlerce ıvır zıvır mal ve tabii, sa­vaş olasılığına karşı da güçlü bir donanım gerekmektedir.