Napolyon 2 Eylül 1798 tarihinde Osmanlı’nın Fransa’ya savaş ilan etmesi ve Kahire’de çıkmaya başlayan isyanlardan dolayı bir an önce harekete geçmesi gerektiğinin farkındaydı. Ayrıca Napolyon’un Mısır’a saldırmasından beri Suriye’de askeri yığınak yapan Osmanlı Veziri Cezzar Ahmet Paşa’nın varlığı da Napolyon’u tedirgin etmekteydi. Napolyon bir an önce Osmanlı Devleti’ni barışa zorlayacak ve Cezzar Ahmet Paşa’nın her geçen gün büyüyen tehdidini ortadan kaldıracak en iyi plan olarak Suriye’yi de istila etmek olduğunu gördü. Napolyon ayrıca Suriye’nin alınmasıyla bölgede daha kalıca hale gelebileceğini ve Doğu Akdeniz’de bulunan limanları kontrol altına alarak İngilizleri de zor durumda bırakabileceğini anlamıştı. Tüm bu gelişmeler sonunda Napolyon 22 Aralık 1798 tarihinde yanına 18.000 adam alarak Suriye’ye doğru yola koyuldu.

Napolyon’un Suriye üzerine harekete geçmesiyle Osmanlı Devleti çok daha büyük bir karşılık verdi. Hac emareti, Şam, Trablus eyaletleri, Kudüs ve Nablus sancakları ile Mısır seraskerliği Cezzar Ahmet Paşa’ya verilmişti. Tırhala Sancağı Mutasarrıfı Köse Mustafa Paşa ise büyük bir ordu ile denizden hareketle Mısır’a gelip bu bölgeyi kontrol altına alacaktı. Sadrazam Yusuf Ziya Paşa’nın başına geçeceği Rumeli ve Anadolu’dan toplanacak büyük bir kara ordusunun kurulması için de hazırlıklara başlanmıştı. Osmanlı yönetimi Napolyon’un karşısına rakip olarak Cezzar Ahmet Paşa’yı çıkarmayı uygun görmüş olacak ki ona oldukça fazla yetki vermişlerdi. Ancak Cezzar Ahmet Paşa bu planda muhtemelen Napolyon’u sadece Suriye’de oyalayacaktı. Çünkü o sırada Mustafa Paşa’nın Mısır’ı alabilmesi gerekecekti. Osmanlı Devleti’nin yaptığı hazırlıkların boyutuna bakılırsa Napolyon’un tamamen yok edilmek istendiği ortadadır. Ancak Napolyon her şeye rağmen ilerleyişini sürdürdü. Devam edecek…

Osmanlı Devleti Napolyon’un Suriye seferine nasıl hazırlandı?