Osmanlı'da “millet sis temi” sık sık kullanılan bir kavramdır. Ancak bu sistem izah edilirken, İmparatorluk tarihinin gelişimi içinde ele alınmalıdır. Dini cemaatlerle ilgili olarak, 18.Yüzyıldan itibaren “millet” tabiri kullanılmaya başlandı. Bu dönemde, Avrupalıların, Osmanlı gayrimüslim toplulukları üzerindeki misyonerlik faaliyetleri artmıştı. Osmanlı yönetimi “millet” olarak adlandırdığı dini cemaatlerin liderlerinin yetkilerini artırarak misyonerlik faaliyetlerini azaltmaya çalıştı.

“Millet sistemi” bugün bili nen anlamını, 18.Yüzyıl'dan itibaren ve özellikle de 1856 Islahat Fermanı'ndan sonra kazandı.

Bu kavram, her milletin kendi örgütlenmesi içinde kendi inanç ve gelenekleri et rafında bir topluluk olarak örgütlenmesini ifade eder. Ancak millet sistemi, etnik ve dil aidiyetine değil, din ve mezhep aidiyetine dayanır. Örneğin Ermeniler, tek bir “millet” olarak varlıklarını sürdüremezlerdi; Gregorien, Katolik veya Protestan olmalarına göre, üç farklı gruba ayrılırlardı.