Sancağa gönderilen son şehzadeler, Manisa'da görev yapmışlardır. Daha önce tahta çıkan şehzadeler Amasya da görev yapmışlarken, sonrakilerin Manisa'ya gön­derilmesinin nedeni, şehzadelerin İstanbul'a daha yakın olan Manisa'da kontrollerinin daha kolay bir biçimde yapılabilir olmasıdır.

İmparatorluk döneminden önce şehzadelerin yanına “atabey” adı yerilen görev­liler verilirdi. Aynı sistem Osmanlı'da da geliştirilerek kullanılmaya devam edildi ve şehzadelerin yanındaki görevlilere “lala” denildi.

Osmanlı şehzadeleri bir sancağa gittiklerinde, yanlarında bulunan lala, bölgenin idaresinden ve şehzadenin eğitiminden sorumlu olurdu. Merkezden yazılan yazılarda, şehzade değil lala muhatap alınırdı.

Şehzadelerin davranışlarından lalalar sorumlu tutulurdu. Lala aynı zamanda şeh­zadenin, padişah otoritesine karşı herhangi bir faaliyete girmesini engellemekle de yü­kümlüydü.

Şehzadelerin sancağa çıkma uygulaması sona erdikten sonra, lala tayini yine de­vam etmiş ama bu kez lalalar saray görevlileri arasından seçilmişlerdir.