Osmanlı İmparatorluğu'nun yetiştirdiği en büyük tarihçi Ahmed Cevdet Paşa'dır. İlmiye sınıfına yükseldikten sonra, uzun yıllar çeşitli bakanlık ve valiliklerde bulunmuş, Mecelle'yi hazırlayarak Osmanlı hukukunun yenileşmesine damgasını vurmuştur.

Aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu'nun yetiştirdiği en büyük resmi tarihçi olan Ahmed Cevdet Paşa 1855’te vakanüvisliğe getirilmiştir. Ancak Cevdet Paşa bu tayinden bir yıl önce, Encümen -i Daniş'in kararıyla 1774- 1826 arasının tarihini yazma ya memur edilmiştir. Cevdet Paşa, evrak ve tarihleri inceleyerek, dönemin üst kademe devlet adamlarından olayları dinleyerek, çağdaş başka kaynakları da kullanarak, 'Tarih-i Cevdet' adlı 12 ciltlik bir tarih yazmıştır.

Hadiseleri yalnızca tasvir etmemiş, sebep-sonuç ilişkilerine dikkat etmiştir. Eserinde İbn Haldun'un tarih teorisini kullandığı gibi, önceki tarihçilerin pek yer vermediği Avrupa Tarihi'ne de yer vermiştir. Ahmed Cevdet Paşa vakanüvisliği döneminde, 19 Şubat 1855- 12 Ocak 1866 tarihleri arasında notlar da tutmuş ve vakanüvisliğinin sona erme sinden sonraki 7 yılı da içine alan, 'Tezakir' adını verdiği eserini kendisinden sonraki tarihçi Lütfi Efendi'ye vermiştir.