Kanuni döneminde Şehzade Bayezid'in isyan etmesinden son ra, sancaklara sadece “veliaht şehzade” olan padişahın en büyük oğlu gönderildi. II. Se lim'in oğlu III. Murad ve III. Murad'ın oğlu olan III. Mehmed, Manisa' da sancakbeyi olarak görev yaptılar.

Ağabeyleri sancak valiliği yaparken; diğer şehzadeler Topkapı Sarayı'nda denetim altında yaşarlardı. Tahta çıkan şehzade kardeşlerini öldürtür dü. 1595'te tahta oturan III. Mehmed döne minde, en büyük şehzade de sancağa gönderilmedi; bütün şehzadeler Topkapı Sara yı’nda yaşamaya başladılar.

I.Ahmed 1603'te tahta çıktığında, çocuğu olmadığı için kardeşi Şehzade Musta­fa’yı öldürtmedi. Oğulları olduktan sonra da devlet adamları, padişahın kardeşini öldürmesine izin vermediler. Bu tarihten sonra, Osmanlı hanedanının bütün üyeleri Topkapı Sarayı'nda denetim altında yaşadılar. 

III. Mehmed döneminde şehzadelerin sancağa gön derilmeleri geleneği sona er­mişti; ama veliaht şehzadeye sancak tevcih edilmeye de devam ediliyordu. Hanedanın en büyük şeh zadesi kâğıt üzerinde de olsa bir sancak yöneticiliğine tayin edilirdi. Ancak sancağa şehza denin yerine vekili olarak bir devlet adamı, “mütesellim” adıyla gönderilirdi. Sultan İbrahim'in oğlu Şehzade Mehmed'e, dört yaşındayken Manisa sancağı tevcih edilmiştir. IV. Meh med' den itibaren de kâğıt üzerinde de olsa şehzadelere sancak tevcihi uygulaması so na erer.