Şecaatname'ye 1577 yılındaki Kuyruklu yıldız geçişine yaptığı yoruma bakı­lırsa:

 

"Zuhuru Kavis hanesin­de olduğu için okunun tesiri çabucak din düşmanlarının üstüne düşmüş... parlaklık ile kuyruğu Şark tarafında oldu­ğundan uğursuzluğunu akrep gibi düşmanın üzerine yollamış" olan bu kuyrukluyıldızın koruyucu kanatlan altında, İran yollarına düşmenin za­manı gelmişti!

Bütün bunların ne anlama geldiğini anlamak için, söz konusu tarihlerde gücünün doruklarında bulunan Sokollu Mehmed Paşa'nın planlarına bakmak gerekir. İran Şahı II. İsmail'in ölümünden yarar­lanmak isteyen Sokollu'nun bir süredir padişahı Azerbey­can, Gürcistan ve İran üzeri­ne sefere çıkmak için iknaya çalıştığı; ancak padişahın bu konuda tereddütleri olduğu bilinmektedir.

Kuyrukluyıldızla ilgili yo­rumlarda, Sokollu'nun ne ka­dar dahli vardır bilinmez; ama Takiyüddin'in bu açıklamala­rının padişahı cesaretlendirdi­ği ve bir süre sonra Divan'dan İran Seferi için irade çıktığı bi­linir. "Reyhanetü'r-Ruh" ve "Sidretü'l-Münteha" adlı eserlere bakılırsa Takiyüddin, Mısır'a yerleşmiş bir Türk ai­lesinin oğlu olarak ya Kahire'de ya da Şam'da doğmuş, yine bu kentlerde döneminin tanınmış hocalarından fıkıh, hadis ve tefsir dersleri aldık­tan sonra ders vermek üzere yine Mısır'a git­miştir. İki kez İstanbul'a gel­diği fakat yeniden Mısır'a döndüğü bilinir.

İstanbul'a ilk gelişinde (muhtemelen 1553) Takiyüd­din'in, kendisinden yaklaşık 100 yıl önce İstanbul'a gelen bir başka müneccimin, Semer­kandlı Ali Kuşçu'nun torunu Kutbeddinzade Muhammed Efendi gibi bilge kişilerle dost­luk kurduğu ve bilgisini arttır­dığı rivayet edilir. Takiyüddin İstanbul'a ikin­ci gelişinde Edirnekapı Medre­sesi'ne müderris olarak atandı­ğında, tekrar Mısır'a döner. Anlaşılan, gözü daha yüksek­lerdedir ve değerini bir türlü anlayamayan Saray'a biraz kırgındır.