Aşiretlerin bü­yük bölümü Anadolu'day­dı. En büyük iki aşi­ret, Uluyörük ve Dul­kadirli Türkmenleri idi.

Uluyörük Türk­menleri Tokat, Sivas, Çorum, Kırşehir, Çorum, Ankara, Es­kişehir ve Yozgat'ta; Dulka­dirli Türkmenleri ise Maraş, Kırşehir, Yozgat, Adana, Ur­fa, Adıyaman ve Kayseri'de yaşıyorlardı. İki aşiretin 16. Yüzyıl'daki toplam nüfusu 300 bin civa­rındaydı. Anadolu'da orta bü­yüklükteki bir şehrin bu dö­nemde 5 ila 10 bin kişilik bir nüfusa sahip olduğu göz önüne alındığında aşiretlerin nü­fusu oldukça kalabalıktır.

Konya Bozkırı'nda Atçe­kenler; Trabzon, Giresun, Gü­müşhane ve Balıkesir'de Çep­niler; Kayseri'de Avşarlar; Si­vas'ın güneyinde (Divriği, Şar­kışla, Kangal ve Gürün ve ci­varı) Yenil Türkmenleri (Dul­kadir ve Halep Türkmenlerin­den meydana geliyordu); An­kara ve Bursa arasında Kara­keçililer; Diyarbakır, Urfa, Mardin, Erzurum ve Kars civarında Bozulus Türkmenleri (Akkoyunlu aşiretleri); Mani­sa'da Ellici ve Mukataa Yö­rükleri; İç Ege'de (Kütahya Uşak, Denizli) Bozguş Yörük­leri, Kılcan Yörükleri ve Ak­keçili Yörükleri; Denizli'de Kayı Yörükleri ve Çobanlar Yörükleri; Aydın'da Karaca­koyunlar, Çuga Yörükleri ve Çulluyan Yörükleri yaşıyor­lardı.

Muğla ve civarında Kayı, Kızılcakeçili, Kızıl­cakoyunlu Divane Ali, Balıkcı ve Hor­zum aşiretleri; Mer­sin ve civarında İçel Yörükleri, Kütah­ya'da Kütahya Yö­rükleri: Antalya'da Teke Türkmenleri, Bolu'da Bolu Yörükle­ri; Hatay ve civarında Özeroğulları (Üzeyir Türkmenleri); Ada­na'da Ramazanlu Ulu­su; Tarsus’ta Varsaklar; Kastamonu'da Kastamonu Yörükleri; Kayseri, Isparta, Afyon, Ay­dın, Balıkesir, Kütahya, Niğ­de, Aksaray, Nevşehir ve Kır­şehir’de Danişmendliler yerleş­mişlerdi.