Aşiretler genellikle idari statüde bir “kaza” itibar olunur ve kadı tarafın­dan idare edilirlerdi. Türkmen­lerden vergilerini toplayıp, dev­lete teslim edenlere Türkmen Ağası veya Türkmen Voyvoda­sı denilirdi.

Aşiretlerin Divan-ı Hümayun ile irtibatı ise, aşiret ileri gelenleri tarafından en büyük cemaatten seçilip, padişah ta­rafından tayin edilen boy bey­leriydi. Ayrıca Türkmenlerin bir diğer yöneticisi olan kethüdalar da her aşiret grubunun temsilcisi durumunda olup, kendi cemaatleri içinden seçilip dev­let tarafından tanı­yorlardı.

Türkmenler için çıkarılmış özel ka­nunlar vardı. Kanunnamelerde aşiretlerin yaylak ve kışlak yolculukları sırasında bir yerde durmamaları, durmaları gerekirse üç günden fazla oturmamaları ve çevreye zarar vermemeleri, zarar verirlerse tazmin etmeleri yazılıdır.