Evet bugünün konusu sadece yağışlı bir günde şemsiyesiz kalmak. Açıkçası bu durum benim kendimi akılsız gibi hissetmeme sebep olur. Ama bazen bu duruma düşerim. Sen o kadar hazırlık yap, üstünü normal bir havaya göre giyin ama sonra dışarı çıktığın zaman havanın yağmur havası olduğunu fark edersin.

Eve dönüp şemsiye almak istersin ama artık çok geçtir çünkü acelen de vardır bir yandan. Sonra kara bulutların yağmura dönüşmemesi için kendi kendine bir umut ışığı yakarsın. Sanki umut edince yağmur yağmayacak gibi. Sonra ilk damla kafana düşer. O anda ben bunun bir böcek olmasını aslında yağmur başlamadan önce düşen ilk damlalardan olmaması çok isterim.

Ama sonra bir damla daha düşer. Sonra yağmur başlar ama şemsiye yoktur. Sonra yağmurdan kaçmak için bir yol ararsın ama yakınlarda saklanacak ya da şemsiye alacak bir yer de yoktur. Böylece ıslanmak kaçınılmaz olur. İşte bir şemsiyenin sebep oldukları.