Mısır'da kadılık yapmak­ta olan Abdülkerim Efendi adlı hamisi, Takiyüddin'e es­ki gökbilimcilerden kalma ri­salelere ilaveten çeşitli gözlem aletlerini ve bu aletlerin yapımlarına ilişkin bilgileri vererek matematik ve gökbilimle ilgilenmesini sağlar. Gökbilim konusundaki de­neyimini ve yetkinliğini artıran Takiyüddin 1570 yılında İs­tanbul'a tekrar gelecek ve 1571'de müneccim­başı Mustafa Çele­bi'nin ölümü üzeri­ne II. Selim döne­minde sarayın mü­neccimbaşılığına ta­yin edilerek muradı­na erecektir.

Kendisine veri­len ilk görev, Se­markantlı ünlü astronom Uluğ Bey'in astronomi cetveli­nin yeni rasatlarla düzenlen­mesidir. Bu çalışmasıyla 1574'de tahta çıkan III. Mu­rad'ın dikkatini çekmeyi başa­ran Takiyüddin'in bir rasat­hane kurmakla görevlendirilmesi de Osmanlı'daki astro­nomi çalışmaları açısından çok önemli bir dönüm nokta­sı olacaktır.

İstanbul Rasathanesi'nin büyük bir heyecanla kurulu­şundan birkaç yıl sonra bir daha açıl­mamak üzere kapa­tılmasının üzerinde­ki esrar perdesi hâlâ kalkmamıştır. Bazıları, rasat­hanenin yıkılışında, 1577 yılında gözle­nen kuyrukluyıldı­zın ve bu olayı hayra yorarak 1578'de çıkılan İran Seferi'nin hazin sonuçlarının etkisi oldu­ğunu düşünürler.