Osmanlı'nın kaybı büyüktü. İlk iş olarak daha önce tavsiyesi dinlenmemiş olan Köprülü soyundan gelme Belgrad Beyler beyi Amcazade Hüseyin Paşa sadrazamlığa getirildi. Daltaban Mustafa Paşa komutasındaki Osmanlı birlikleri de, Sava Nehri civarlarında bazı başarılar elde etti.

Prens Eugene ise, bu önemli zaferinden daha fazla avantaj çıkaracak olanaklara sahip değildi. Para ve erzak sıkıntısı Osmanlı'yı kovalamasını ve bu seferin asıl hedefi olan Belgrad'a saldırmasını engelledi. Ordusunun büyük bir kısmını Erdel ve Tuna Nehri kıyılarındaki kış karargâhlarına gönderen Prens Eugene, küçük bir kuvvetle Bosna'ya akın düzenledi.

Ancak Temeşvar ya da Belgrad'a saldırabilecek bir konuma da sahip olmayan Prens Eugene, 1698'de hiçbir taarruz düzenleyemedi. Bu şartlar altında, 19 Aralık 1698 tarihinde Petrovaradin'de ve Kayser ordularının Rebila karargâhında, şimdilik Tuna ve Sava nehirleri boyunca tüm düşmanlıkları sona erdiren ve barış görüşmelerinin yapılacağı bölgenin tamamını tarafsız bölge ilan eden bir ateşkes imzalandı. Osmanlı da Zenta Muharebesi'nden sonra, artık kaybedilen toprakların geri alınamayacağını anladı ve 26 Ocak 1699'da Karlofça Antlaşması'nı imzaladı.