Paris'te Seine Nehri'nin sol yakasında yer alan Eyfel Kulesi (Tour Eiffel), Fransa'nın ikonik bir simgesi ve dünyanın en ünlü binalarından biridir. Kule, Fransız Devrimi'nin yüzüncü yılını anmak amacıyla 1889 Exposition Universelle (Dünya Fuarı) için Gustave Eiffel tarafından tasarlandı. Eiffel, demir konstrüksiyon konusunda uzmanlaşmış ve daha önce New York'un 320m yüksekliğiyle tamamlandığında dünyanın en yüksek binası haline gelen Özgürlük Anıtı'nın yapısal çerçevesi üzerinde çalışmış ünlü bir inşaat mühendisiydi; 1930'da New York'taki Chrysler Binası bitene kadar sahip olacağı bir unvan.

Ancak, tamamlanmadan önce ve sonra eleştirmenlerin şiddetli muhalefetiyle karşılaştı ve buna “Paris'i devasa bir siyah baca gibi hükmeden gülünç kuleye” karşı bir dilekçe de dahildi. Yanlış değerlendirilen dilekçe daha sonra benzer eleştirilere maruz kalan Centre Pompidou'nun inşaatının savunmasında yer aldı.

Kule aynı zamanda Fransızlar tarafından sökülmekten ve işgalci Naziler tarafından yıkılmaktan da kıl payı kurtuldu, ancak bu sorunlu ilk yıllarına rağmen, yılda yaklaşık 7 milyon ziyaretçisiyle dünyanın en popüler anıtlarından biri haline geldi.

Eiffel'in açık kafesli ferforje tasarımına karar vermeden önce, Fransız Hükümeti tarafından Exposition Universelle'yi işaretlemek için uygun bir anıt için 100'den fazla tasarım değerlendirildi. Eiffel'in fikri, dört destek direğinin pusulanın noktalarına hizalanmasıydı.

Kule, oldukça saf yapısal demirden yapılmıştır, bu da onu nispeten son derece hafif yapar ve yüksek rüzgar yükü altında hareket ettiği anlamına gelir.

Kulenin inşası dikkate değer bir mimari başarıydı. 2 yıl, 2 ay ve 5 günde yaklaşık 300 çelik işçisi tarafından 2,5 milyon perçinle 18.038 parça demir birleştirildi.
Turist başarısı olmasına rağmen, Eyfel Kulesi başlangıçta geçici bir yapı olarak tasarlandı. Kulenin üzerinde bulunduğu arazi, kuleye hakim olamayacak kadar yüksek bir değere sahip olarak kabul edildi ve bu nedenle onu sökmek için planlar yapıldı. Birinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde bu planlardan vazgeçildi ve kule askeri bir radyo ve telgraf merkezi haline getirildi.

Naziler, Paris'i işgallerinin sonuyla karşı karşıya kaldıklarında, Hitler, Notre Dame Katedrali ile birlikte kulenin yıkılması emrini verdi; ancak bu emirlere uyulmadı.

Müteakip kötü yönetim, 1980 yılına kadar kulenin kötü bir bakıma muhtaç durumda olduğu ve yeni asansörlerin montajı ve yeni boya işleri de dahil olmak üzere önemli ve pahalı yenileme ve restorasyon çalışmaları gerektirdiği anlamına geliyordu.

Restoranları ve diğer çeşitli sergileri ve enstalasyonları ile Eyfel Kulesi, dünya çapında, özellikle Las Vegas'ta birçok taklitiyle, bir ülke olarak Fransa'nın yanı sıra yapılı çevrenin kalıcı bir simgesi olmaya devam ediyor. Etkinliklerin merkezinde düzenli olarak kullanılıyor ve 1889'dan beri 250 milyon kişinin burayı ziyaret ettiği tahmin ediliyor.