Ve inanın hepsi de çok güzeldi! İnanılmaz bir emek, güneşin altında beklersin birkaç saat ama olsun, en güzel kıyafetlerini giyersin, annen o gün saçlarını diğer günlerden daha güzel yapar. 

Yine bir 23 Nisan, heyecanla uyanılmış bir sabah, evde koşuşturma var, sarı değil siyah toka aranıyor bir taraftan. Evden çıkılmadan önce bir fotoğraf çektirme merasimi, çiçeğin önünde dur bir de orada çekeyimler... 

Stadyuma gidişte anne ve babayı göz ile takip etme (telefon yok tabi :)), konum atayım da bulsunlar yok... Gösteri kıyafetlerimiz sarı ve beyazdı, arılar papatya olduğumuzu sandılar sanırım eve döndüğümde bileklerimde en az 5-6 tane arı ısırığı izi vardı...

Ama olsun bunlar benim 23 Nisan anılarımdan sadece 1 tanesi ve arı sokmasını falan hiç düşünmüyorsunuz bile gösteri bitene kadar 23 Nisan coşkusundan acısını hissetmedim bile. O yüzden,

YAŞASIN 23 NİSAN!