Hayatınızda asla durmamanız gereken anlar oldu mu? Ya da isteseniz de duramayacağınız. Aslında bunun anlamı sanırım büyümekle ilgili. İnsan büyüdüğünü bitmeyen hayat temposunu yaşamaya başlayınca anlıyor. Gerçekten çok heyecan verici tam bir adrenalin patlaması oluyor. Yetişti mi, yetişecek mi, daha hızlı, daha hızlı çalış. 24 saat artık insana kısa gelmeye başlıyor. Bazen kendi kendime diyorum şu günler 24 saat değil de şöyle 36 saat falan olsaymış çok iyi olurmuş. Ama o zamanda kesin bu tempo devam ederdi. Çünkü mesele aslında daha çok çalışıp daha büyük, daha güçlü şeyler ortaya koymak. Sen yapmazsan başkası yapacak. Bitmeyen bir rekabet var dünyada. Vahşi doğa gibi sadece güçlüler var olabiliyor. Güçlü olmak içinde tempoyu mümkün olduğunca yüksek tutmak sanırım bu hayatın bir parçası. Hayatın böyle bir gerçeği olması benim için çok farklı oldu aslına. Çocukluğumda ne acele ettim ne de acele eden hayatı yüksek tempoda yaşayan birilerini gördüm. Bakalım sonumuz ne olacak?