Çok ciddi bir giriş oldu ama artık kendi masam yok.

Sevincimiz kısa sürdü dostlar.

Üst kata çıktık, toplantı masasına; kütüphanedeyiz artık.

Evet.

Üst kat daha sıcak ve havadar ama kendi masam yok.

İnsanın kendi masasının olması hissiyat bakımından iyiydi.

Ha zırlamak için başka sebebim de yok.

Ama çok mutlu olmuştum hatırlarsanız, kendi masam olunca.

O gidince de üzülmem normal değil mi?

ÜZÜLMEK Mİ?

Bunun için de üzünülmez.

Evvet.

O yüzden aynen devamkee!