seni ben kallavi sokağı'nda gördüm

sen beni görmedin görmedin

kapıları çaldım adını sordum

söylemediler öğrenemedim

seni ben kallavi sokağı'nda gördüm

bir daha görmedim bilmedim

belma sebil adını yakıştırdım

aklıma geldikçe her sefer

gözlerinin mavisini bitirdim

saçlarının siyahına başladım

kallavi sokağı'nda güvercinler

benim karanlık istanbul'um

bir esnaf kahvesine oturdum

belma sebil ya geçti ya geçer

rüzgarını içime doldururum

kallavi sokağı'nda güvercinler

bunca yıl sönmemiş umudum

nisan değilse mayıs

perşembe değilse pazar

ben belma sebil'i bulurum

Attila İlhan

Friendz10