"Bir gün benden şikayet ettiğin ne varsa özleyeceksin" der Özdemir Asaf.

Ben katılıyorum bu söze. Öfkesi geçince insanın, zaman geçince geirye iyilikler, güzellikler kalıyor çünkü. Bu yüzden zamanında şikayet ettiğimiz, yakındığımız ne varsa yerini özleme bırakıyor.

Siz ne düşünüyorsunuz?