Bu deprem bana bugün son günümmüşçesine yaşamam gerektiğini öğretti.
Hiç bilemiyoruz beş dakika sonra ne olacağını...
Küslükler, kırgınlıklar... Neye yarar?
Uzun vadeli plan yapacağız tabii ki ama bugünün kıymetini bilerek yapmalıyız bunu.
Bugün sevdiğimiz işleri yapmalıyız mesela.
Sevdiğimiz bir sanatçıdan şarkı dinlemeliyiz...
Sevdiğimiz bir yemeği yemeliyiz...
Sevdiğimiz şeyi yaparken başkalarının düşüncelerini de umursamıyoruz o şey konusunda.
Ben onu seviyorum.
O onu demiş bu bunu demir veya der diye hayatımızı buna göre yaşamak bizi bir yere götürür mü?
Hayır.
Abimin düğününü planlarken kimseyi aynı derecede mutlu edemeyeceğimizi fark ettik.
Gerçekten öyle.
Kimseyi eşit derecede ve her zaman mutlu edemeyiz.
Edemiyoruz.
Ama kendimizi mutlu edebiliriz.
Sevdiğimiz şeyleri yaparak mutlu edebliriz kendimizi.
Başkalarını mutlu edip mutsuz olacağımıza kendimizi mutlu etmeyelim mi?
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız