'O ne der? Bu ne der? Elalem ne der?'

Diye düşünmekten ne hayatımızı yaşayabiliyoruz ne de sağlıklı kalabiliyoruz.

Misafirliğe tok giderseniz, yemek yemezsiniz mesela. Ama bizde ayıp olmasın diye yenir.

Ya da başkasının yanında uzanmazsınız.

Her şeyi geçtim bu şart...

Uzanmayı normalleştirebilir miyiz lütfen?

Özellikle işyerinde...

Gerekiyorsa kapımızı kapatalım ama uzanalım.

Odamda koltuk yok, bi yoga matı alıp getireyim öğle arası yarım saat uzanayım.

Otur otur olmuyor vallahi.

Oturmak insanı hasta eder bence.

Siz ne düşünüyorsunuz?