Ben boşuna üzülmüşüm dedim açıkçası.

Hepsi birer ders olabilir bu yaşanılanlar ve üzüntülerin ama üzülmeye de gerek yokmuş diyor insan bazen.

Hayırlısı buymuş diyip artık sakin kalıyorum.

Ki ben bu raddeye de hemen gelmem yani.

Üzülmem ve üzmem, bazı şeyleri de unutup affetmek lazım.

Bu kadar olay etmeye gerek yok.

Vücudumuza, sağlığımıza yazık.

Öyle değil mi?