Göklerin kralı kartal
Kaptığı gibi kaldırmış bir koyunu.
Karga görmüş bunu, bitmiş.
Boyu bir karıştır ama karganın,
Kartaldan aşağı kalmaz oburlukta.
Tutturmuş ben de koyun kaldıracağım diye
Başlamış sürünün üstünde dönmeye.
En besili, en güzel koyunu seçmiş,
Tam bir kurbanlık, tanrıların ağzına layık,
Bakmaya doyamıyormuş karga:
— Seni kimler büyüttü böyle, demiş;
Bu ne et, bu ne yağ, bu ne kuyruk güzelim?
Gel seninle gezmelere gidelim,
Demiş ve birden saldırmış,
Şaşkınlıktan meleyen koyuna.
Meğer mübarek hayvan
Koca peynirden daha ağırmış.
Üstelik bir belalı postu da varmış;
Kıvrım kıvrım, bin bir büklüm;
Nuh Baha'nın sakalı hak getire.
Bizimkinin pençeleri dolaşmış mı yünlere,
Kurtarabilirsen kurtar.
Zavallı uğraşırken nefes nefese,
Çoban gelmiş,
Yakalamış kargayı atmış kafese.
Çocuklarına vermiş oynasınlar diye.
Boyuna bakmayanın sonu budur;
Yankesici hırsızlığa kalktı mı tutulur.
Her cana kıyan bey paşa olmaz ya!
Sen de git yiyebileceğin haltı ye.