Aynı anda hem çok acı çekiyor olman hem de iyileşiyor gibi olman normaldir. İyileşmeye başladığını gösterir.

Birini hala çok seviyor olman ve aynı anda onsuz devam etmek istemen normaldir.

Çok yalnız hissetmen ve bazen yalnızlıktan ölecekmiş gibi hissederken, hayatında olan minnettar kalman gereken insanları da görememen normaldir. Beyin en güçlü sevgiyi kime hissediyorsa bir süre herkesi görmezden gelir ve ona takılı kalır.

Birini deli gibi özlerken, aynı anda onsuz daha iyi olacağını hissetmen normaldir. 

Hissettiklerine değer ver. Onlar her zaman doğruyu söyler.

Aynı anda insanlara çok yakın olmak isterken çok uzak olmak istemen de normaldir. Bir insanla yaşadığın olumsuz deneyimi tüm insanlık yapmış gibi hissedersin. Ama tüm insanlığa o olumsuz deneyimi mal etmemelisin.

Aynı anda hem mutsuz olman hem de mutlu olman normaldir. Gün içinde, zaman içinde herkes duygu değişimleri yaşar. Duyguların olayların gidişatına göre tepki verirler.

Bütün olanların yasını tutarken, acı çekerken, hayatındaki iyi şeyleri görememen de normaldir. Acılar çok güçlüdür ve beyinde öncelikli işlev görürler.

Beyin bu duyguları tanıyabilmek ve onlarla baş etmeyi öğrenmek için bir süre onlarla meşgul olacaktır. Beyninin o duyguları tanıması için zaman ver. Kendini acı çektiğin için kötü hissetme.

Dünyadaki herkes acı çeker. Acı çekmeyen insan henüz yaratılmadı.