"Küçük bir çocukken babamla bir sirk şovunu izlemeye gittik. Bilet sırasında uzun bir kuyruk vardı ve önümüzde anne-baba ve altı çocuktan oluşan bir aile vardı. Fakirlik hallerinden belliydi, elbiseleri eski ama temizdi. Çocuklar sirkten bahsederken çok mutlu görünüyordu. 

Onların sırası gelince, babaları gişeye geçti ve bilet fiyatını sordu. Gişe çalışanı ona bilett fiyatını söyleyince adam kekelemeye başladı ve dönüp karısının kulağınabir şeyler fısıldadı. Mahcubiyet yüzünden okunuyordu.

Birden babam cebinden 20 dolar çıkardı ve yere attı. Sonra da eğilip yerden aldı ve adamın omzuna dokunarak şöyle dedi; 'Paranız düştü beyefendi.' Adam babama baktı ve gözleri dolarak 'Teşekkür ederim efendim.' dedi.

Onlar içeri girdikten sonra babam beni elimden çekti ve kuyruktan çıktı. Çünkü babamın adama verdiği 20 dolardan başka parası yoktu. O günden beri babamla gurur duyuyorum. O iki dakika benim hayatımda izlediğime n güzel şovdu. O gün izleyemediğim sirk şovundan eminim daha güzeldi."