Buradayım:

Uyurum belki bir gün.

 

Belki bitiririm bir gün

delik deşik kozamı

dökülüp gitmeden bütün dut yaprakları

bir gün

bir güç bulur içimde

son bir gayretle

son salgılarımı gezdirir

deliklerimde tırtılım

tıkar gediklerimi.

 

O zaman

büzülür, dalarım uykuya -

eski beni yok edecek

yeni beni var edecek:

Bomboş, dopdolu

seslerden, esintilerden uzak

içinde gittiğim

oluştuğum.

 

O uyku:

Bembeyaz.

Benden önce de uyunmuş

benden sonra da uyunacak.

Simsiyah.

Korkulacak, özlenecek -

eskileri geride bıraktıracak

yenileri geri getirecek

o uyku.

 

O uyku:

Verimsiz, çiçek dolu.

Grilerden, renklerden uzak

içinde yittiğim

oluştuğum - olduğum

o uyku.

 

Uyanışı var mı, olacak mı

belli olmayan:

Belki çürüyüp kuruyup içinde

yiteceğim

belki kanat takıp içinden

çıkacağım

o uyku.

 

Herşeyi, herkesi geride bırakabileceğim -

yalnızca yeni ben, onun yeni gökyüzü

yeni kanatları, rengarenk

geniş, gergin.

 

Neleri, kimleri bırakıp ilerlediğim -

neleri, kimleri anımsadığım, özlediğim

belli olmayan:

hiç olmadığım, hiç olmayan

o uyku.

 

Hiç olmadı, belki hiç olmayacak

o renkli güçlü kanatlar

o hafif esintili uçuş

o aldırmaz bakış -

olmadı hiç:

olmayacak.

 

Zaten

tırtılım da kozam da

olmadı benim hiç -

kelebeğim, hiç:

 

Ben zaten

hiç olmadım.

Hep vardım oysa ki.

 

O uyku:

yok olmam ile var olmam arasındaki

köprü

beni en baştan yaratacak

dürtü -

hiç olmadı.

 

Hep vardım oysa ki:

Hep arayarak

dingin seslerden çıkıp gelecek

bir tınıyı:

Beni var edecek

kanat olacak

açılacak, yayılacak

acılı olacak

sevinçli

bir tını.

 

Hep olan

Hep olacak.

 

O tını:

Uykum boyu beni oluşturacak

sonra bırakacak varolmayı bana

uyandıktan sonra:

Yoktu

olmayacak.

 

Uyuyamadığım

uyanamadığım

o uyku:

olmadı

yoktu

olmayacak.

 

Oruç Aruoba

 

Friendz10