Ben İzmir’de doğdum büyüdüm. Sonrasında Antalya, İstanbul, Ordu’da yaşadım. Anlayacağınız bu yaşıma kadar ömrüm kıyı şeritlerinde geçti. Sonrasında üniversite için denizi olmayan bir şehre gittim. İşte denizi olmayan şehirlerle maceram o zaman başladı.

Gerçekten ilk etapta çok zorlanıyor insan. Sürekli sokakları denize çıkarmaya çalışıyorsunuz. Çıkmıyor tabi haliyle, bir küçük can sıkıntısı oluşuyor. Üniversite bitti ve ben yine denizi olmayan bir şehirde yaşıyorum. Biraz zorlanıyorum dersem yalan olmaz.

Geçen gün ailemin yanına Ordu’ya gittim, denizi gördüm ve denize girdim. O kadar iyi geldi ki, anlatmaya kelimelerim yetmez.

Deniz kokusu, dalga sesi… Denizin içindeyken o verdiği huzur ve rahatlama hissi. Sanırım senelerdir denize girmemiş olmak ve dizimdeki rahatsızlıklar yüzünden kramp girmemiş olsaydı hiç çıkmazdım sudan. Biraz mecbur kaldığım için çıktım. Tabii sonra tekrar girdim o ayrı.

Hep denizi olan şehirlerde yaşadığımdan olsa gerek diye düşünüyorum, denizi olan şehirler bana hep daha sıcak daha samimi gelir.