Hayatımın üstünde imkânsız kuşlar uçuyor.

Hay! Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da çiçekler açsın ruhunuz.

Canımın acısıydın. Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.

Bir dönem kalbim yokmuş gibi davrandım. Ama o hep vardı, kalbim takma değil.

Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. Bir yığın insan tanıdım. Ama hep yalnızdım.

Yapıştırsam da parçalarını hayatımın, Su sızdırıyordu çatlaklarından.
 

Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.

Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım. Kendimin ucunda. Öyle ıslak, öyle kötü kokan, yırtık ve perişan. Siz aşkı ne bilirsiniz bayım. Aşkı aşk bilir yalnız!

Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al. Ama umutsuz bir yerden olmasın.